Paslek, Zaklad Opiekunczo-Leczniczy

2 odpowiedzi do “Paslek, Zaklad Opiekunczo-Leczniczy”

1. Leżałam w szpitalu przez 4.5 miesiąca w 2015 roku.Opieka pielęgniarska i opiekunek zasługuje na podziękowanie z mojej strony.Leżałam i zdana byłam na ich pomoc i nie zostałam potraktowana jak zło konieczne,dzięki paniom z rehabilitacji stanęłam na nogi i w niedługim czasie wyszłam do domu.Dzisiaj bardzo dziękuję całemu zespołowi ZOL-u za miłą obsługę i oddanie pacjentom

2. Witam.Tą moją opinią chciałabym pomóc osobą, które są zmuszone oddać swoich bliskich do ZOLu z różnych powodów. Mój tata trafił do ZOLu w Pasłęku po wypadku w pracy. Miał uraz czaszkowo- mózgowy i połamane kręgi szyjne, dwa krwiaki w głowie które bardzo szybko się rozlały. Na intensywnej terapii w Olsztynie był 1,5 miesiąca. Mój tato po trzech operacjach nie wybudził się ze śpiączki, pozostał w „minimalnej świadomości”.Nie mogliśmy tate zabrać do domu bo potrzebował 24 godzinnej opieki. Do Pasłęka tak naprawdę daliśmy tatę (w kwietniu 2015r) ponieważ było blisko domu. Mój tato zmarł 21.10 2016r. z przyczyn niewydolności oddechowo-krążeniowej. W Chciałabym wyróżnić kierowniczki,pielęgniarki i opiekunki są bardzo pomocne, życzliwe do rany przyłóż. W ZOLu jest bardzo czysto. Osoby tam chore są czyste, myte, kąpane. Poszewki i prześcieradła są codzienne zmieniane.Są dwie wady tego ZOLu. Pierwsza to lekarz prowadzący,który tak naprawdę nie rozumie ani chorych ani rodzin które cierpią z powodu swoich bliskich. A druga jest taka że rehabilitacja osób w śpiączce jest tylko bierna- czyli przeciwdziałanie przykurczom. Trzeba szukać pomocy aby wybudzić naszych bliskich.Tak jak my złożyliśmy dokumenty taty do ZOLu w Toruniu „SWIATŁO” i na stymulatory do OLsztyna. Niestety mój tata nie doczekał się. Mogę Wam tylko przekazać abyście byli bardzo często przy waszych bliskich i nie poddawali się. Walczcie o ich zdrowie i życie.