Zlotów, Oddzial Psychiatryczny

5 odpowiedzi do “Zlotów, Oddzial Psychiatryczny”

1. Leczą tu moja dziewczynę lekami na schizofremie oraz lekami na depresje gdzie ani jedna ani druga choroba nie ma żadnego powiazania z tym co sie z nią dzialo i dzieje . Po tych lekach które przyjmuje zamiast byc jakas poprawa w chorobie jest odwrotnie ma nasilone ataki i drgawki wiec co ci lekarze wiedza na temat chorób psychicznych znają może dwie choroby depresja i schizofremia zreszta wiekszosc pacjentów tuvsa leczeni właśnie na tego typu choroby o innych zaburzeniach nie słyszałem . Podczas przyjmowania na odzial lekarz psychiatra widząc w jakim stanie jest moja dziewczyna zadawal pytania na które odpowiedz znal .mianowicie byla pod wpływem dużej dawki leku relanium 20mg oraz klonazepanu tez dwie dawki lekarz pytal czy chce zostac na oddziale bo nie byla swiadoma tego co sie z nią dzieje dopiero na drogi dzień gdy podane leki w szpitalu w pile przestaly działać zorientowala sie ze jest w szpitalu w ktorym nie chciała przebywać . Najlepsze w tym jest to ze nawet nie pozwolili mi jej powiedziec gdzie jest i żeby przetłumaczyć jej to ze bd zabrana na ten wspaniały odzial ba który obecnie sie znajduje a lekarze nie wiedza dokladnie co jej jest

2. Ja zarówno jak wiele osób tam przebywających, zostałam przywieziona zupełnie nie zorientowana, co wyrabia się w tej placówce, ludzi tam przywożą zabranych z ulicy, czy szpitali, ja trafiłam tam przez przypadek zabrana ze szpitala i przywieziona na oddział psychiatrii w zlotowie na początku podpisałam zgodę na pobyt myślałam, ze zostanę tam na noc, a rano pomogą mi z moim ciężkim w tamtej chwili zdrowiem fizycznym, praktycznie się dusiłam zawalonym gardłem, nosem, zatokami, nie mogłam oddychać, serce mi waliło już od dłuższego, czasu, a wiec po podpisaniu umowy zostałam zamknięta w celi, która jest gorsza niż w więzieniu łóżko stojące na środku bez kołdry i poduszki, na ścianie kamera, w oknach kraty, a drzwi pancerne z niewielka szyba, rano spuszczono mi kroplówkę w dosłownie pół minuty, łapałam za klamki nie mogłam się wydostać. Dostawałam serie bardzo bolesnych zastrzyków w tyłek na spięty mięsień, ponad 20 dni byłam na pierwszym oddziale, na początku próbowałam z nimi walczyć jednak to nie przynosiło efektów, przez miesiąc byłam faszerowana tak ciężkimi lekami na schizofrenie i nie wiadomo czym jeszcze z 7 tabletek dziennie, chodziłam w kółko jak naćpana, a uczucie na głowie było takie jakby ktoś złapał mi mózg i nie chciał puścić niedokrwienie? Nie chciało mi się już rozmawiać z ludźmi, pisać, zrobiłam się straszna otępiała ogłupiała, na maturę ledwo zgodzili się mnie wypuścić, która zdałam. Raz dostałam ekstra tabletkę, która kompletnie mnie zwaliła z nóg zapytałam pielęgniarki co to było, a ona na to odpowiedziała „jaka tabletkę” robiąc ze mnie totalnie głupią. W porę mojemu tacie udało się mnie stamtąd wydostać, ale piekło, które musiałam tam przejść na zawsze zostawi ranę…

3. Powiem tak – MASAKRA!!! Niedobrze mi się robi na myśl o tym psychiatryku.

4. Leżałem w tym szpitalu w roku 1983 pracowała tam pielęgniarka buzia aniołka i serduszko też te jej okularki będę pamiętał do końca życia to jej zawdzięczam życie że nie załamałem się do końca książkę którą mi przyniosła kwowadis bym czytał i nie myślał o tym co mnie spotkało wszędzie gdzie jesteś pozdrawiam cię i całą rodzinkę kiedyś cię odnajde i podziękuję osobiście. Jerzy.

5. Przyjechałam z własnej woli i przez tydzień musiałam prosić się o rozmowę z psychiatra pierwszego dnia mimo uzależnienia podali mi leki z grupy benzodiazepin przy przyjęciu pytałam czy mogę opuścić szpital w każdej chwili i mówili że tak oczywiście, co było kłamstwem. Nie leczy się tu i nie diagnozuje tylko przetrzymuje i faszeruje lekami. Odradzam pobyt tutaj