Mragowo, Szpital – Oddzial Dzieciecy

Jedna odpowiedź do “Mragowo, Szpital – Oddzial Dzieciecy”

1. Ten szpital to jest patologia omijajcie go szerokim łukiem!!!
   Niżej opisuję co skłoniło mnie do tej opinii.
   Dziecko ( 2latka ) powoli traciło świadomość, decyzja- nie ma co czekać jedziemy do szpitala (z hotelu oddalonego o 21 km). Godzina 22, mgła jak cholera, -1 na dworze, a ja przedzieram się przez lasy po krętych dziurawych drogach. W końcu dotarłem do szpitala, i jesteśmy uratowani. Podwiozłem żonę z dzieckiem pod izbę przyjęć, a sam pojechałem odstawić samochód na parking. Obudziłem synka (7 lat) i lecimy zobaczyć co z córką. Nagle widzę jak zona z dzieckiem wychodzi z córką na rękach ze szpitala, pytam co jest?! Pani Doktor Irena Krystyna Siwojowska-Głębocka powiedziała że nie przyjmie dziecka gdyż nie znaliśmy PESELU (telefon z zapisanym peselem się rozładował). Zachowując spokój zapytałem czy to jest jakiś żart, dostałem odpowiedź że takie procedury. Ok pani jednak postanowiła mi „pomóc” i odesłała mnie na komisariat, abym ustalił ten cholerny numer. Ok mówię żeby zajęła się dzieckiem, a ja zaraz wrócę z tymi magicznymi numerkami które decydują o życiu człowieka. Pani odpowiedziała że nic nie może zrobić do puki nie będzie dziecko przyjęte. Poszedłem na komisariat, a uprzejmy Pan policjant jak dowiedział się w jakiej sprawie przyszedłem pokręcił głową wziął dane i powiedział żebym wracał do dziecka, a pielęgniarka jak zadzwoni na 997 to on jej poda nr. Wracam i co okazało się że Pani nie może oddzwonić na policję, ok zadzwoniłem ja i podałem upragniony „kod dostępu”. Pielęgniarka wpisując dane pytała w jakim województwie i powiecie leży Gdańsk 🙂 Pani konował „zbadała” (temp. 40,2) po czym stwierdziła że da cudowny czopek i niech wraca do domu, bo nie ma miejsc w szpitalu, aby podać jej kroplówkę . Zgodziłem się, informując że jeśli nie wygramy z gorączką tym razem to oni przyjadą do mnie 20 km karetką. Pani konował poinformowała mnie że oni na wezwanie do dzieci nie jeżdżą. Na moją zdziwioną minę dodała jeden wyjątek- dziecko musi być nieprzytomne. Uśmiechnąłem się i podpowiedziałem pani doktor że powyżej 40 stopni dziecko mogę uznać za nieprzytomne. Powiedziała że w takim razie ona wypisze skierowanie do następnego szpitala oddalonego o następne 30 km. Gdyż ona radzi jednak że dziecko musi trafić do szpitala. Przyjąłem skierowanie i poprosiłem, aby napisała że odmawia przyjęcia dziecka z gorączką ponad 40 stopni. No i się zaczęło, że co ja się awanturuje i że ona zaraz zadzwoni na policję, gdyż utrudniam jej pracę gdzie w poczekalni jak i w gabinecie nie było żywego ducha (dodam że byłem bardzo grzeczny gdyż obok mnie siedział mój synek) . Żona powiedziała że temperatura spada i że ona nie chce w tym szpitalu pomocy bo nie jest przekonana że córeczka będzie miała tu dobrą opiekę. Co w tej sytuacji robić? Wróciliśmy do hotelu zabraliśmy rzeczy i jazda w jakieś cywilizowane miejsce. Dziwi mnie brak empatii u tej kobiety. Mam nadzieję, że kiedyś to się zmieni, i że dyrektor szpitala wypierdzieli zgniłe jabłko, bo przez takie osoby traci cała placówka.